کارایی پلی‌آکریل آمید آبکافت شده جزئی در سیالات حفاری پایه آبی

بهبود خواص سیال حفاری به عنوان یکی از پارامترهای مهم در افزایش بازده عملیات حفاری همواره مورد توجه بوده است. یکی از راه‌های بهبود خواص سیال حفاری، استفاده از پلیمرهای جدید و کارآمد در ترکیب سیال حفاری است. در این پژوهش، عملکرد پلی‌آکریل آمید آبکافت شده جزئی (PHPA) بررسی شده است. این پلیمر به تازگی وارد صنعت حفاری کشور شده ولی متاسفانه درباره عملکرد فنی آن اطلاعات جامعی وجود ندارد. شرکت‌های مصرف‌کننده در کنترل کیفی و نحوه به‌کارگیری این ماده  برای فرمول‌بندی و طراحی سیال حفاری در شرایط عملیاتی با مشکلاتی مواجه‌اند. بدین منظور، خواص گرانرو‌سازی و کنترل‌کنندگی از دست رفتن سیال و شیل‌ها با استفاده از این پلیمر با الویت شرایط حفاری چاه‌های عملیاتی کشور ارزیابی شده و در ادامه اثر دما، آلاینده‌های نمکی همچون نمک سدیم کلرید، کلسیم و منیزیم و همچنین تغییرات pH که از عمده‌ترین شاخص‌های آلودگی محسوب می‌شوند، بر خواص سیال پلیمری بررسی شده است. نتایج به‌دست آمده از آزمون‌ها نشان می‌‌دهد، پلیمر PHPA ضمن افزایش و بهبود خواص رئولوژیکی سیال حفاری، در کاهش از دست رفتن سیال نیز نقش بسزائی ایفا می‌کند. همچنین، این پلیمر در تقابل با آلاینده نمک سدیم کلرید از مقاومت قابل قبولی برخوردار است، ولی کارایی آن در برابر آلاینده‌هایی همچون یون‌های کلسیم و منیزیم (نمک‌های کلرید کلسیم و منیزیم) کاهش می‌یابد. آزمون‌های گرمایی در دماهای مختلف نشان می‌دهد، پلیمر PHPA‌ پایداری گرمایی زیاد تا دمای ۱۵۰درجه سانتی گراد دارد. همچنین، این پلیمر خاصیت بازدارندگی شیل بنتونیتی موجود در سیال را بهبود داده و با سازوکار کپسول‌کنندگی به عنوان عمده‌ترین شاخصه این پلیمر از پخش‌شدن خرده‌های حفاری شیلی به درون سامانه سیال حفاری جلوگیری می‌کند و مانع از تغییر خواص سیال می‌شود.